Pomarańczarnia inaczej nazywana również oranżerią jest budynkiem przeznaczonym do uprawy roślin tropikalnych i ozdobnych. Na przełomie XVII i XIX w. służyły również jako miejsce spotkań z przyjaciółmi i rodziną. Rośliny w nich hodowane najczęściej umieszczane były w ruchomych pojemnikach, tak aby w czasie spotkań można było pozyskać więcej miejsca dla gości. W XIX w. większość z nich było własnością prywatną należącą do zamożnych obywateli. Oprócz funkcji typowo ogrodniczych nierzadko były również miejscami przeznaczonymi na zamieszkanie - mawiają specjaliści z www.greenhouse-service.pl.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie Kafito.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również: Umowa najmu z cudzoziemcem. Na co zwrócić uwagę? Prawo autorskie - podstawowe informacje Zagadnienia prawne dotyczące pracy z komputerem Czy można pracować w Holandii nie znając języka?

Historia pomarańczarni

 W latach XX dzięki nowym rozwiązaniom architektów i panującej modzie prawie wszystkie zostały zburzone, nowych natomiast nie budowano. W ostatnich latach na nowo zyskały sporą liczbę miłośników, głównie ze względu na fakt, iż w bardzo prosty sposób za ich pomocą jesteśmy w stanie wykorzystywać energię słoneczną. Na przestrzeni dziejów z niewielkich przestrzeni ogrodowych tworzone są większe budowle, w których po dzień dzisiejszy uprawiane są różnego typu rośliny cytrusowe.

Pierwsza polska pomarańczarnia

Pierwszą takiego typu szklarnia w Polsce powstała w latach 1786 1788. W okresach chłodnych jej funkcją było przechowywanie roślin, które w lecie zdobiły ulice na terenie  warszawskich Łazienek. Cały budynek stworzony został na planie podkowy. Główna jej część przeznaczona została na ogród zimowy. Co ciekawe cały budynek bez uszczerbku na swoim stanie technicznym jak i wizualnym przetrwał II wojnę światową.

Interesują Cię szklarnie przydomowe?