TEG Zdrowie i Uroda

Deuter to jeden z izotopów wodoru. W naturze jądra większości atomów wodoru składają się z jednego protonu. Atom ten opisywany jest jako 1H. W przypadku pozostałych wodorów, jądra składają się z jednego protonu i jednego neutronu lub jednego protonu i dwóch neutronów. Pierwszy z nich nazywany jest deuterem (jego chemiczne oznakowanie to 2H lub D), natomiast jądra składające się z jednego protonu i dwóch neutronów, określane są trytem (chemiczny symbol to 3H lub T). W naszej strefie klimatycznej zawartość deuteru w wodach powierzchniowych wynosi 150 ppm z minimalnym zakresem fluktuacji. W wodach opadowych w obszarze równika mają 155 ppm, a w północnej części Kanady, wewnątrz kontynentu, 135-140 ppm. Waha się to w zależności od równoleżników, ale także od wysokości nad poziomem morza (na wysokości poziomu morza jest to już 150 ppm, podczas gdy 2000 metrów nad poziomem morza już jest to 130 ppm). Ilości oznaczone w wodzie pozostają w bezpośredniej proporcji do zawartości deuteru w organizmach, żyjących w tej wodzie. Stężenie deuteru w organizmie dorosłego człowieka wynosi ok. 12-14 mmol/l. Wydaje się, że nie są to duże ilości, ale jeśli porówna się je z masą innych niezbędnych substancji, okazuje się, że w organizmie znajduje się 6 razy więcej deuteru niż wapnia oraz 10 razy więcej niż magnezu. Liczne, niezależne eksperymenty potwierdziły, iż można bezpiecznie stosować wodę o zmniejszonej zawartości deuteru (Woda ZZD) – nie posiada ona żadnych właściwości toksycznych. Co więcej, wywiera ona korzystny wpływ na podział komórek. Im mniejsza zawartość deuteru w wodzie, tym wolniejszy proces podziału komórek – co oznacza, że proces starzenia się organizmu przebiega wolniej. Ponadto wiadomo, że wraz ze wzrostem częstości podziałów komórkowych zwiększa się również ryzyko nieprawidłowych podziałów.