Wspinaczka skałkowa na Jurze

Wspinaczką można nazwać przemieszczanie się w stromym terenie, gdy używamy rąk co najmniej do utrzymania równowagi.

Wspinaczkę można dzielić według różnych kryteriów.
I tak, klasyczną wspinaczką nazywać będziemy wspinanie przy użyciu rąk i nóg, natomiast wspinaczką hakową taką technikę która dopuszcza używanie lin, haków, spitów do aktywnego pokonywania drogi wspinaczkowej.

Miejsce wspinania podzieli nam wspinaczkę na:

- wspinaczkę skałkową - prowadzoną w skałkach różnego typu (wapienne, piaskowcowe, granitowe) po drogach jedno lub wielowyciągowych,

- wspinaczkę górską - prowadzoną w terenie górskim po drogach wielowyciągowych o poważnym zagrożeniu samymi warunkami panującymi w górach,

- wspinaczkę lodową - odbywająca się na oblodzonych stokach przy użyciu specjalnych narzędzi,

- wspinaczkę mikstową, czyli połączenie wspinania lodowego i skalnego,

- bouldering - prowadzony na niewysokich, kilkumetrowych blokach skalnych o słabym urzeźbieniu, przeważnie piaskowcowych ze względu na dobre warunki tarciowe.

Wspinanie się wymaga oczywiście odpowiedniego zabezpieczenia się przed wypadkami. W celu zminimalizowania ryzyka używa się sprzętu wspinaczkowego, czyli przede wszystkim liny oraz uprzęży wspinaczkowych, a do boulderingu materacy zapewniających w miarę miękkie lądowanie w przypadku odpadnięcia z niewielkiej wysokości.

Sport ten uprawiać mogą właściwie wszyscy, gdyż umożliwia on dobranie pokonywanych dróg do możliwości człowieka. Od 1 stycznia 2006 roku do uprawiania wspinaczki w Polsce nie jest wymagane posiadanie specjalistycznych szkoleń jak było to wcześniej wymagane.