Obecnie ciągle są one obecne w instytucjach państwowych, ale dodatkowo są wspomagane rozwiązaniami technologicznymi. W Sejmie czy podczas obrad Rady Miasta, posłowie nie tylko podnoszą rękę, ale także naciskają przycisk. Systemy do głosowania błyskawicznie zlecają głosy i umożliwiają sprawną pracę instytucji. Należy także pamiętać, że obecnie nie jest tak, że zlicza się tylko osoby głosujące za i przeciw. Warto wiedzieć, że rozróżnia się kilka rodzajów osiągania wyników głosowań. Wszystko jest szczegółowo opisane w w Konstytucji i innych dokumentach. Dodatkowo należy pamiętać także o kworum, czyli liczbie osób, która jest niezbędna, aby przeprowadzić głosowanie i żeby miało ono moc. Przyjrzyjmy się bliżej wszystkim typom ustalania większości i sytuacjom, kiedy są one stosowane.

 

To taka większość, kiedy liczba posłów, którzy popierają dany wniosek, jest większa od liczby posłów, którzy się z nim nie zgadzają. W tym wypadku posłowie, którzy postanowili wstrzymać się od głosu, nie mają wpływu na decyzję, ponieważ ich głosy nie są wliczane do żadnej ze stron. W polskim sejmie ten rodzaj większości jest zazwyczaj wymagany przy głosowaniach nad ustawami.  Większość zwykła potrzebuje tylko jednego głosu przewagi, aby dany wniosek został przegłosowany. Podczas codziennych prac sejmu to najczęściej wymagany rodzaj większości. To najprostszy rodzaj głosowania bez dodatkowych wymogów.

 

 

Tutaj  sprawa jest trochę bardziej skomplikowana. Aby wniosek lub dana sprawa zostały przegłosowane, liczba osób, która go popiera, musi być większa od sumy głosów nie tylko przeciwnych, ale także głosów tych osób, które się wstrzymały od głosowania. W Polsce taki rodzaj większości jest wymagany podczas pierwszej tury wyborów prezydenckich. Dokładniej rzecz ujmując, jeśli w pierwszym etapie wyborów żaden kandydat nie otrzyma ponad 50% głosów, wtedy organizowana jest druga tura, w której bierze udział dwóch kandydatów z największym poparciem podczas wyborów. Jeśli chodzi o głosowania w Sejmie, ten rodzaj większości jest potrzebny, gdyby zaistniała sytuacja, w której sejm pragnie odrzucić poprawkę Senatu.

 

 

To taki rodzaj większości, gdzie zwycięża opcja, która uzyskała największą liczbę głosów. Nie oznacza to jednak, że musi zdobyć więcej niż połowę wszystkich oddanych głosów. Taka metoda jest stosowana przede wszystkim w jednomandatowych okręgach wyborczych lub wtedy, kiedy trzeba wybrać jedną osobę na dane stanowisko. Ten sposób to tak zwane FPTP czyli first past the post, co oznacza - pierwszy przekroczył linię mety. Drugim typem głosowania według tej większości jest tak zwane Block List, stosowane m. in. w okręgach wielomandatowych. Oznacza to, że zostanie wybrana dana liczba osób z największą ilością głosów. Ilość mandatów z danego okręgu jest ustalana poprzez obowiązującą metodę przeliczania głosów na mandaty. 

 

 

 

Jest to większość, która przekracza połowę wszystkich oddanych głosów. Zazwyczaj jest wyrażana poprzez procent lub ułamek. Przepisy określają  w danej sytuacji,  czy ma to być część wszystkich uczestniczących w głosowaniu, czy wszystkich należących do zgromadzenia. W Polsce nie jest często stosowana. Dotyczy spraw bardzo ważnych. Na przykład, aby postawić kogoś przed Trybunałem Stanu potrzeba 3/5 głosów wszystkich posłów.  Dla ratyfikacji umowy międzynarodowej wymaga się 2/3 głosów, ale w obecności co najmniej połowy wszystkich posłów. Po przykładach już widać, że są to sprawy większej wagi i każdy inny przypadek także jest szczegółowo opisany.

 

 

 

Ten rodzaj większości jest stosowany w sądach podczas ustalania, jaka będzie treść orzeczenia. Kiedy pomiędzy członkami danej rady nie można ustalić, który wariant zdobył największą ilość głosów (np. wśród ławników pojawia się kilka sugestii dotyczących wymiaru wyroku) W takiej sytuacji wybiera się ten wariant, który jest najmniej korzystny dla oskarżonego i zestawia się go z tym najlepszym. Na ich podstawie ustala się większość. Nie można tutaj nakreślić bardziej konkretnych zasad. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnego podejścia.